De Congregatie

De (Maria)Congregatie stond strikt genomen los van het Veldeke.
Zij werd bestierd door de Paters Jezuïeten die huisden in het reusachtige gebouw aan de Tongersestraat.
In het gedenkboek 1965 lezen we dat in vroeger dagen het merendeel van de school er lid van was en dat het een beetje verdacht was als je ronduit beweerde dat je er niets voor voelde.
Maar ook toen al had de congregatie een eigen voetbalclub (Rapid en dit stond waarschijnlijk voor Roomsche Adel Prijkt In Daden) en er waren vakantiekampen, fietstochten en filmavonden.

De leider was pater G. Ingen Housz s.j., hij werd bijgestaan door een aantal paters (veelal studenten die nog niet als priester gewijd waren). Een aantal namen die nog naar boven komen: Peter Vlaar, Jos Vrijburg, Noud Verhoeven, Ron Veerkamp en  Ferd Veelenturf. In de herinnering van degenen die reageerden waren het aardige paters die oprecht hun best deden voor hun groep.

In “onze” tijd waren de godsdienstoefeningen  in de kapel al op de achtergrond geraakt. Sommigen herinneren zich nog dat pater Ingen Housz in de kapel van de school, op vrijdagmiddag een soort congregatiebijeenkomst hield waarin hij wekenlang over de Nautilus verhaalde, dat was die atoomduikboot die onder het Noordpoolijs doorvoer en daar was een boek over verschenen. En net als Pater Laetus had hij bewondering voor stoere mannen die veel durfden. Niet iedereen kon gemakkelijk wakker blijven bij die verhalen. 

De groepjes, elk onder leiding van een van de paters, kwamen bij elkaar in een van de kelders aan de Aylvalaan. Daar werden discussies gevoerd op basis van een inleiding die door enkele deelnemers was voorbereid. Ik herinner me onderwerpen als “rassendiscriminatie” en “Maastricht versus Heerlen”.  Bij dit laatste ging het er fel aan toe, want er zaten wat geboren Heerlenaren in onze groep.

Maar er waren ook activiteiten op de Tongersestraat, er was daar een zaaltje met onder andere een tafelvoetbal.

Op woendagochtend was er de sectie – mis (mij is ooit eens uitgelegd waar die naam vandaan kwam, maar …., nouja) heel vroeg in de een kapelletje boven in het Derde Orde gebouw waar altijd hetzelfde groepje aanwezig was.

Ferd Veelenturf schreef de musical "Dag Lieve Stad" die interscolair werd opgevoerd. Samen met Ferd heeft Paul Stevens weken aan onderstaande, in twee delen (twee kleuren) gemaakte linoleumsnede gewerkt. Eerst een ontwerp:

...en toen een prachtig resultaat:

Het complete programma met de namen van alle medewerkenden ziet u hier (even doorscrollen naar beneden, daar staat ook de recensie in Stroom Op).

Paul kan zich ook herinneren, dat hij in dit cabaret een scene moest spelen met een meisje, een verliefd paartje op een bankje in het park bij het licht van de maan. Ook zijn ouders zeiden toen: "Ja, ja daar moesten ze jou natuurlijk weer voor hebben".
Hij vertelt verder "Met de congregatie zijn we ook een keer naar Oostenrijk geweest, onder leiding van Jos Vrijburg. We kwamen met de trein op 10 augustus 1963 aan in het "Kölner Haus", waar we verbleven, met stralend weer. Toen we de volgende morgen opstonden lag er een flink pak sneeuw, hetgeen meteen uitmondde in een sneeuwballengevecht met de aanwezige Duitse meisjes.
We gingen naar Oostenrijk om de wandelpaden door de bergen te voorzien van nieuwe wegwijzerkleurtjes".
Deelnemers waren o.a. Wim Blom en Paul Schoenmakers.

De congregatie was een van de weinige gelegenheden waar HBS-ers en Gymnasiasten elkaar troffen. Maar andere groepen werden strikt gescheiden gehouden. Zo was er naast onze eigen congregatie was er ook een meisjes – congregatie. Alleen een kleine, selecte groep jongens was daar toen van op de hoogte. Ook helemaal apart was de, eveneens door de paters Jezuïeten geleide, Berchmans compagnie (zie hier) die zich richtte op de werkende jeugd. De contacten daarmee waren zeer incidententeel. In december 1963 maakten enkelen van ons, samen met Berchmans  - leden en onder leiding van (toen nog: pater) Huub Oosterhuis het programma “Kerstmis en 18 jaar in Maastricht” voor de  Regionale Omroep Zuid.